Czy bezpieczne jest podawanie psom kości z fileta wołowego?
Choć kuszące może być podanie swojemu pupilowi specjalnego przysmaku, nie jest to koniecznie bezpieczne, aby dawać psom kości z steków porterhouse. Steki porterhouse zawierają małe, ostre kości, które mogą wyrządzić szkody, jeśli zostaną połknięte przez psa. Jeśli pies połknie kość ze steku, może ona przebić jego przewód pokarmowy, potencjalnie prowadząc do zakażeń lub nawet zastoju. Ponadto, duże kości, takie jak kości ze steków, mogą również uwięzione w gardle psa lub spowodować zatykanie przewodu pokarmowego, co może być zagrożeniem dla życia.
Niektóre psy mogą próbować żuć kości zstekowych, co może prowadzić do złamania zębów lub innych obrażeń jamy ustnej. W rzadkich przypadkach fragmenty kości zstekowej mogą również powodować zaparcia jelitowe lub perforacje żołądka, które mogą wymagać pilnej operacji. To podkreśla konieczność zachowania najwyższej ostrożności podczas karmienia psów kościami, szczególnie dużymi i nieregularnie ukształtowanymi, takimi jak kości zstekowe.
Nie wszystkie kości są takie same, niektóre rodzaje kości są zdrowsze dla psów do żucia niż inne. Jeśli zdecydujesz się dać swojemu psu kości, wybierz mniejsze, miękkie odmiany, takie jak ugotowane kości z kurczaka lub ryb, lub specjalnie zaprojektowane kości do żucia dla psów. Zawsze nadzoruj swojego psa podczas posiłków i upewnij się, że wybrane kości są odpowiedniej wielkości i kształtu dla wieku, rozmiaru i potrzeb zębowych swojego psa. Lepiej działać z ostrożnością i skonsultować się z weterynarzem, jeśli masz jakieś pytania lub wątpliwości dotyczące karmienia swojego psa kośćmi.
Czy kość z porterhousa może być niebezpieczna dla mojego psa?
Jeśli Twój pies dostanie do łap kość z porterhouse steak, może to być problematyczne. To dlatego, że wiele z tych kości ma ostre krawędzie, które mogą powodować skaleczenia jamy ustnej lub uszkodzenie przewodu pokarmowego, jeśli zostanie połknięta. Ponadto wysoki poziom tłuszczu w kości z porterhouse steak może powodować problemy trawienne, takie jak zapalenie trzustki lub biegunka, jeśli zostanie spożyta.
Kolejną ważną sprawą jest potencjalne ryzyko zatkania lub zablokowania przewodu pokarmowego, jeśli kość utknie u psa. Ponieważ kości z żeberka są zazwyczaj duże, pies może próbować połknąć dużą część kości. Może to prowadzić do poważnych komplikacji, w tym zaparcia jelit, które wymaga interwencji weterynaryjnej.
Jeśli martwisz się, że twój pies dostanie się do kości od żeber Porterhouse, upewnij się, że nie dasz mu jej ani bezpiecznie przechowuj kości poza jego zasięgiem. Ponadto bądź czujny i obserwuj swojego psa podczas posiłków, aby zapobiec wszelkim wypadkom. Jeśli zauważysz u swojego psa objawy dolegliwości żołądkowo-jelitowych lub dyskomfortu, najlepiej skonsultować się z weterynarzem, aby uzyskać odpowiednie wskazówki i opiekę.
Jak można wiedzieć, czy mój pies jest bezpiecznym gryzącym?
Ocena bezpieczeństwa psa w kwestii żucia polega na zrozumieniu jego zachowania i nawyków. Jeśli Twój pies jest dorosły i przeszedł przez stadium mlecznych zębów bez wykazywania destrukcyjnych zachowań związanych z żuciem, prawdopodobnie nauczył się kontrolować instynkty. Jednakże, niezwykle ważne jest, aby obserwować zachowanie psa, gdy jest sam lub gdy ma do dyspozycji kuszący przedmiot, aby ustalić czy jest bezpiecznym żuciem. Zwróć uwagę na takie oznaki jak próba podniesienia przedmiotów ze stołu lub blatu, próba zgryzienia niejadalnych przedmiotów lub natarczywe skupienie się na jednym przedmiocie.
Szczeniaki i hoch energeticzne rasy, takie jak Labrador lub Owczarek Niemiecki, częściej niszczą przedmioty zębami z powodu naturalnego instynktu eksplorowania otoczenia. W takich przypadkach kluczowe jest zapewnienie trwałych zabawek do żucia oraz odpowiedniej dawki ćwiczeń i stymulacji umysłowej, aby zapobiec niszczeniu przedmiotów.
Nadzorowanie interakcji psa z różnymi przedmiotami również pomoże określić jego poziom bezpieczeństwa. Nagradzaj psa za spokojne zapuszczanie obok przedmiotów hamujących żucia i natychmiast interweniuj, jeśli zauważysz, że próbuje gryźć coś, czego nie powinien. Określenie jasnych zasad i pokazanie psu, że niektóre przedmioty są niedozwolone może pomóc zminimalizować ryzyko wypadków.
Inwestowanie czasu i wysiłku w szkolenie i przekierowanie instynktów psa pomoże nie tylko zapewnić jego bezpieczeństwo, ale także uszczelnić więź między wami. Ważne jest, aby być cierpliwym i pamiętać, że każdy pies jest inny i wymaga indywidualnego podejścia. Jeśli masz wątpliwości co do bezpieczeństwa lub nawyków swojego psa, konsultacja z profesjonalnym trenerem psa lub weterynarzem może dostarczyć cennych wskazówek.
Jakie są alternatywne smakołyki dla psa zamiast kości?
Jeśli szukasz alternatywnych smakołyków dla psa zamiast kości, wiele opcji jest dostępne. Do popularnych wyborów należą kości z dzikiego wołowiny lub wołowiny, które są doskonałym źródłem białka. Inną opcją są gryzaki zębowe, takie jak Greenies czy Dentalife, które pomagają w czyszczeniu zębów psa i redukują kamień nazębny. Można także rozważyć mrożone przysmaki, takie jak Kongy wypełnione masłem orzechowym, dyniową czy puree z batata. Mogą one dostarczać stymulacji umysłowej i utrzymywać psa zajętego przez jakiś czas.
Jedną z coraz popularniejszych alternatyw są surowe zamienniki owczej skóry wykonane z skóry świńskiej lub innych błon zwierzęcych. Te kąski są często bezpieczniejsze i mniej prawdopodobne, aby powodowały problemy trawienne niż tradycyjne surowe skóry. Ponadto wielu właścicieli zwierząt twierdzi, że owoce i warzywa są dobrymi przekąskami, takimi jak marchew, jabłka i zielone fasolki. Niemniej jednak, zawsze należy wprowadzać nowe pokarmy stopniowo i w niewielkich ilościach, aby upewnić się, że Twój pies je toleruje. Zawsze skonsultuj się ze swoim weterynarzem przed wprowadzeniem jakichkolwiek istotnych zmian w diecie Twojego psa.
Surowy sery mleczny jest także zdrowym przekąską, którą możesz podawać swojemu psu. Dobrze komponuje się z ogólnym układem żywieniowym psa. Inne opcje to napełnione i suszone kurczak, jagnięcina lub wołowina. Wszystkie te są zdrową opcją przysmaków dla psów.
Czy powinnam skonsultować się z moim weterynarzem przed podaniem swojemu psu kości?
Zaleca się skonsultowanie się z weterynarzem przed podaniem psu kości. Chociaż kości mogą być zdrową i naturalną opcją przegryzania dla psów, istnieje ryzyko związane z ich podawaniem. Zatorowanie dróg oddechowych, niedrożność przewodu pokarmowego i złamanie kości to tylko niektóre z potencjalnych komplikacji, które mogą wystąpić. Weterynarz może doradzić w zakresie bezpiecznych opcji przegryzania dla psa, biorąc pod uwagę jego rozmiar, wiek, rasę oraz stan zdrowia. Może również polecić rodzaje kości, które są bezpieczne, a których należy unikać, takie jak gotowane kości, które mogą się kłuć podczas spożycia.
Konsultując z weterynarzem przed podaniem psu kości możesz mieć pewność, że będzie on bezpieczny i unikniesz potencjalnych problemów zdrowotnych w przyszłości. Weterynarz może również zalecić żucie zębów lub inne opcje żucia, które są bezpieczniejsze i bardziej odpowiednie dla potrzeb Twojego psa. Pomoże w ustaleniu częstotliwości i czasu żucia kości, aby zapobiec przeżuciu lub zjedzeniu za dużo kości naraz.
Pamiętaj, że niektóre psy, zwłaszcza starsze lub posiadające płaskostopy rasy, mogą mieć problemy z zębami lub inne problemy zdrowotne, które czynią żucie kości ryzykowne. Weterynarz może ocenić indywidualne potrzeby Twojego psa i udzielić osobistych rad dotyczących bezpiecznych i zdrowych opcji żucia. Nie wahaj się skonsultować z weterynarzem przed wprowadzeniem kości do diety Twojego psa.
Potencjalne niebezpieczeństwa związane z podaniem psu kości to:
* Zranienie zwierzątka.
* Zamknięcie się kości w zgłębku żołądkowym lub jelitach.
* Zatrucie poprzez spożycie drobnych fragmentów kości, które mogłyby spowodować urazy wewnętrzne.
Podanie psu kości może być naturalnym i zdrowym smakołykiem, ale wiąże się również z pewnymi potencjalnymi zagrożeniami. Jednym z głównych ryzyk jest uduszenie. Duże kości, szczególnie te pochodzące z dużych zwierząt, takich jak krowy lub świnie, mogą zablokować gardło lub przewód pokarmowy psa, powodując zablokowanie lub nawet pęknięcie. Tym bardziej dotyczy to małych ras psów, szczeniaków oraz starszych psów, ponieważ ich wąskie pyszczki i gardła utrudniają przejście dużych kości.
Another risk associated with giving bones to dogs is splintering. When a bone is gnawed or bitten into smaller pieces, it can release tiny sharp fragments that can cause internal damage or bowel obstruction if ingested. Furthermore, if the bone breaks into smaller pieces, it can also cause dental problems, such as chipping or cracking of teeth, especially if your dog is prone to strong chewing habits.
Problemy trawienne są również częstym problemem podczas podawania kościostków psom. Chociaż kości zawierają wapń i inne niezbędne składniki odżywcze, które mogą korzystnie wpływać na zdrowie zębów i szkieletu psa, spożywanie dużych kawałków kości może powodować dolegliwości żołudeczne, biegunki lub zaparcia. Psy mogą również rozwinąć zablokowanie przewodu pokarmowego lub odczuwać zapalenie i podrażnienie jelit spowodowane fragmentami kości. Warto również wspomnieć, że niektóre psy mogą cierpieć na nietolerancję laktozy lub mieć inne nadwrażliwości na niektóre białka mleczne zawarte w niektórych typach kości.
Istnieje również problem skażenia. Jeśli dany psu kość nie zostanie prawidłowo umyta i przechowywana, może zawierać bakterie, pestycydy lub inne zanieczyszczenia, które mogą spowodować chorobę. Wybieraj kości świeże, stosunkowo wolne od mięsa i tłuszczu i pochodzące najlepiej z renomowanego rzeźnika lub sklepu zoologicznego. Zawsze nadzoruj psa podczas żucia kości, aby zapewnić jego bezpieczeństwo i zminimalizować ryzyko wypadków.
Jak mogę monitorować mojego psa, gdy żuje kość?
Przy obserwowaniu psa podczas żucia kości ważne jest, aby zwracać uwagę na jego zachowanie i język ciała. Najpierw upewnij się, że dokładnie go nadzorujesz, zwłaszcza na początku żucia. Śledź jego zachowanie, aby upewnić się, że nie wykazuje żadnych objawów dyskomfortu, takich jak pocienie, nadmierne ślinienie się lub agresja. Równie ważne jest, aby obserwować, jak pies obchodzi się z kością, ponieważ może przypadkowo złamać ząb lub uduszyć się, jeśli nie będzie ją żuć prawidłowo.
Ważne jest, aby obserwować objawy reakcji alergicznych lub wrażliwości na pokarm, które mogą objawiać się świądzeniem, drapaniem lub nawet wysypką wokół ust lub twarzy. Zwróć również uwagę na ogólne zachowanie psa; jeśli wydaje się nadpobudliwy lub poirytowany, może to być oznaka, że kość jest zbyt twarda lub zbyt duża, aby mógł jej poradzić. Pamiętaj, że niektóre rasy są naturalnie bardziej podatne na problemy z uzębieniem, dlatego zawsze lepiej zachować ostrożność.
Możesz rozważyć ustawienie zegara, który przypomni Ci o okresowym sprawdzaniu pupila podczas żucia. Możesz również umieścić kilka smakołyków w pobliżu, aby odciągnąć uwagę psa, jeśli zaczyna być nadmiernie podekscytowany lub niekomfortowy. Jeśli zauważysz niepokojące zachowanie lub oznaki dyskomfortu, zawsze lepiej jest wkroczyć i dostarczyć psu bardziej odpowiedni zabawek do żucia lub inny rodzaj kości. Bacznie obserwując zachowanie psa podczas żucia, możesz pomóc zapewnić jego bezpieczeństwo i zapobiec potencjalnym problemom.
Czy kość z bifstexu porterhouse pomoże zachować czystość zębów mojego psa?
Wśród właścicieli psów coraz częściej zauważalny jest trend podawania swoim pupilom surowych kości kurczakowych, stawowych oraz innych nieoczyszczonych kości do żucia. Powszechnie uważane jest, że takie kości jak kości z porterhouse steak mogą działać jak szczoteczka do zębów dla psa podczas żukania, usuwając osad. Niektórzy specjaliści twierdzą jednak, że takie kości mogą być bardziej szkodliwe dla zdrowia zębów psa niż korzystne.
Surowe kości mogą usunąć niewielkie osady z zębów psa, ale mogą również powodować wiele dodatkowych problemów z higieną jamy ustnej. Nasionki na kościach, takie jak kości z antrykotu, mogą spowodować, że zęby psa stępią, złamią się lub nawet wypadną. Ponadto właściciele psów mogą nieświadomie powodować zakażenia bakteryjne w dziąsłach i tkankach jamy ustnej psa. Jeśli wciąż zdecydujesz się dać swojemu psu nieoczyszczone kości, wybierz kości szkieletowe, pozbawione mięsa, i upewnij się, że są twarde i mało prawdopodobne do rozłamania podczas trawienia, ponieważ są to kości bezpieczne, zdaniem doświadczonego weterynarza.
Bardziej bezpieczniejszą opcją do czyszczenia zębów psa są gryzaki i zabawki stomatologiczne zaprojektowane specjalnie dla psów. Są one specjalnie konstruowane dla zdrowia jamy ustnej. Gryzaki stomatologiczne posiadają teksturyzowane powierzchnie, które czyści zęby, posiadając zaletę, by być czystsze, mniej podatne na złamanie zębów i niższe ryzyko zakażeń bakteryjnych. Gryzaki stomatologiczne pomagają wypolerować zęby psa, wspomagając w zapobieganiu nagromadzeniu się osadu i utrzymaniu ich jak najzdrowszych.
Jeśli szukasz więcej informacji na temat zdrowia jamy ustnej Twojego psa, to wysoki specjalista i lokalny ośrodek opieki weterynaryjnej z pewnością pomogą. Są w stanie udzielić dalszych i bardziej szczegółowych informacji na temat problemów oraz wyborów.
Czy istnieją rasy, którym nie powinny być podawane kości?
Niektóre rasy psów są bardziej skłonne do problemów trawiennych lub mogą mieć specyficzne cechy anatomiczne, które utrudniają im bezpieczne żucie i trawienie kości. Na przykład Bulldogi i Pugi mogą mieć trudności z żuciem i połykaniem dużych kości z powodu brachycefalicznej budowy czaszki, co może prowadzić do udusienia lub zatkania przewodu pokarmowego. Podobnie, mniejsze rasy, takie jak Chihuahuas i Toy Poodle, mogą również być narażone na ryzyko z powodu swojego małego rozmiaru i delikatnej budowy żuchwy.
Inne rasy, takie jak psy o płytkiej klatce piersiowej lub wąskim łbie, jak Greyhoundy i Wipery, powinny również unikać dużych lub ciężkich kości, które mogą spowodować zagrażające życiu odchylenie żołądka z nadkręceniem (GDV) lub zerwania tkanek przewodu pokarmowego. Rasy takie jak Dachshondy, Beagles i Corgis mogą również być skłonne do obrażeń kręgosłupa, jeśli gryzą duże kości i obciążają swoje kręgosłupy. Stąd tak ważne jest, aby wybierać małe, miękkie i łatwo strawne kości, odpowiednie dla rozmiaru i rasy psa, oraz zawsze ich nadzorować podczas jedzenia.
Czy surowe kości mogą być bezpieczniejsze dla psów niż gotowane?
Konwencjonalna rada brzmi, że należy unikać podawania psom kości surowych ani ugotowanych z powodu ryzyka złamania się i potencjalnego utrudnienia lub krzywdy dla jelit psa. Niektórzy eksperci twierdzą jednak, że kości surowe mogą być dla psów bezpieczniejsze niż kości gotowane.
Powodem tego zdania są kości surowe, w tym kości z mięsem takie jak stawy i uda, które mają tendencję do bycia gęstsze i mniej skłonne do rozdwajania się niż kości gotowane. Podczas gotowania kości stają się kruche i suche, co czyni je bardziej podatnymi na rozłamanie i tworzenie ostrych kawałków, które mogą wyrządzić krzywdę.
Z drugiej strony kości surowe są zazwyczaj bardziej wytrzymałe i mogą być mniej skłonne do rozchylania się.
Śródkost, w tym inne składniki odżywcze znajdujące się w surowych kościach, mogą dostarczać psom niezbędnych witamin i minerałów, wspierając ich ogólne zdrowie i dobrostan. Warto jednak pamiętać, że nie wszystkie surowe kości są takie same i odpowiedni rodzaj kości zależy od kilku czynników, w tym rasy, wieku i stanu zdrowia poszczególnego psa. Duże psy i szczenięta mogą być bardziej skłonne do czerpania korzyści z surowych kości ze względu na ich wzrost kości i gęstość, podczas gdy małe psy i starsze psy powinny być traktowane z ostrożnością i pod nadzorem weterynarza.
Podczas podawania psu surowych kości, ważne jest, aby nadzorować go, aby zapobiec ryzyku uduszenia lub zablokowania przewodu pokarmowego. Najlepiej zastosować niekonwencjonalną kościę z mięsem pod nadzorem weterynarza.
Objawy potencjalnych problemów ze zdrowiem kości u psów.
Psy mogą wykazywać różne objawy, które mogą wskazywać na potencjalne problemy zdrowotne związane z kościami.
Jednym z częstych objawów jest ból lub sztywność stawów, który może prowadzić do kulawizny lub trudności w chodzeniu. Możesz zauważyć, że twój pies kuleje lub wyraża niechęć do wykonywania aktywności, które wcześniej mu się podobały, takich jak bieganie lub zabawa w podchwytliwe. Dodatkowo psy mogą wykazywać zmienione wzorce chodu lub zmniejszoną zakres ruchu, co wskazuje na podłożące problemy z stawami. Chropowate guzki lub obrzęki, szczególnie na łokciach lub stawach skokowych, mogą być oznaką problemów stawowych, takich jak osteoartroza lub dysplazja stawu biodrowego.
Inne oznaki problemów ze zdrowiem kości u psów to nieoczekiwane zmiany w apetycie lub spożyciu wody, zwłaszcza jeśli pies wydaje się nie chcieć jeść lub pić z powodu bólu. Utrata masy mięśniowej lub wagi może również wystąpić z powodu chorób kości, ponieważ pies może stać się mniej aktywny i niechętny do wykonywania normalnych zachowań. Problemy z kręgosłupem, takie jak przepukliny krążków międzykręgowych lub zwyrodnienie stawów kręgosłupa, mogą powodować ból pleców, a można zauważyć u psa objawy neurologiczne, takie jak paraliż, nietrzymanie moczu lub napad. Badanie radiologiczne (RTG) może pomóc w zidentyfikowaniu przyczyny tych objawów, dzięki czemu weterynarz może opracować odpowiedni plan leczenia.
Niektóre rasy są bardziej podatne na określone problemy z kościami. Na przykład, większe rasy, takie jak Labradory i Niemce, mogą mieć większe ryzyko problemów z biodrem i stawami, w tym dysplazji stawów biodrowych. Niektóre mniejsze rasy, takie jak Dachshund i Basset Hounds, mają większe prawdopodobieństwo wystąpienia problemów z kręgosłupem z powodu długich ciał i krótkich nóg. Regularne wizyty u weterynarza mogą pomóc w wczesnym zdiagnozowaniu tych potencjalnych problemów, co pozwala na proaktywne zarządzanie i zapobieganie długofalowym komplikacjom.
Czy starsze psy mogą bezpiecznie żuć kości?
Chodzienie na kości jest naturalne dla psów, ale starsze psy mogą być w nim mniej bezpieczne niż w młodszym wieku. Główną przyczyną takich ryzyk związanych z gryzieniem kości u starszych psów jest złamanie zębów, choroba dziąseł i połykanie odłamajów kości. Z wiekiem zęby psów stają się słabsze i bardziej podatne na złamania, zwiększając prawdopodobieństwo, że kość może pęknąć lub rozsypiąc się, powodując ból i potencjalnie prowadząc do zakażeń.
Istnieje również ryzyko, że odłamki kości uchwycą się w jelicie, powodując jego zatkanie lub nawet całkowite zaparcie. Chociaż takie przypadki są rzadkie, mogą być niebezpieczne dla życia i wymagać natychmiastowej uwagi weterynaryjnej. Ponadto starsze psy mogą być bardziej skłonne do połknięcia fragmentów kości, co może prowadzić do problemów żołądkowo-jelitowych, takich jak zaparcie, biegunkę lub nawet zapalenie trzustki.
Jest to najważniejsze, żeby wziąć pod uwagę ogólny stan zdrowia i indywidualne okoliczności swojego psa, zanim zdecydujesz, czy bezpiecznie może żuć kości. Jeśli Twój starszy pies ma mocne zęby i zdrowe dziąsła, a czujesz się pewnie, że nie połknie ani nie zadławi się żadnymi odłamkami kości, nadal bardzo ważne jest, aby ściśle nadzorować, aby zapobiec wszelkim potencjalnym problemom. Jednak dla psów z problemami stomatologicznymi lub innymi schorzeniami zaleca się zdecydowanie unikanie dawania im kości, aby zapobiec wszelkim komplikacjom.
Czy nadzorowane żucie kości może być bezpieczniejsze dla psów?
Wykorzystywanie kości jako zabawek pod nadzorem opiekuna może być bezpieczniejsze dla psów, zwłaszcza jeśli opiekunowie podejmą niezbędne środki ostrożności. Kości mogą być źródłem składników odżywczych i satysfakcji dla psów, ale mogą również wyrządzać szkody, jeśli zostaną spożyte niewłaściwie. Jeśli psy mogą żuć kości pod nadzorem ich opiekunów, ryzyko zadławienia się lub zatkania przewodu pokarmowego przez fragmenty kości można zminimalizować. W ten sposób opiekunowie mogą kontrolować rodzaj kości, którymi ich psy się żywią, upewniając się, że są one wystarczająco duże, aby zapobiec połykaniu, ale nie tak małe, żeby łatwo je połknąć.
Kluczowym elementem bezpiecznego dozwolonego żucia kości przez psy jest wybór odpowiedniego rodzaju kości. Kije serowe, kości surowce lub kości z węzłami często uznawane są za bezpieczniejsze opcje, ponieważ są mniej prawdopodobne do rozpadnięcia się lub wyrządzenia szkód, jeśli zostaną połknięte. Unikaj podawania psom kości ugotowanych lub mrożonych, ponieważ mogą być kruche i bardziej prawdopodobne do pękania na ostre fragmenty. Regularna nadzór i monitorowanie aktywności żucia kości przez psa również może pomóc w zapobieganiu niepożądanym zdarzeniom.
Nawet z nadzoru podczas żucia kości nadal występują pewne ryzyko. Niektóre psy mogą w dalszym ciągu połknąć małe fragmenty kości, prowadzące do problemów trawiennych lub jeszcze poważniejszych problemów zdrowotnych. Ponadto psy mogą połknąć odchody lub wymiociny wraz z fragmentami kości, co zwiększa ryzyko zakażenia lub zatrucia. Dlatego właściciele muszą przeważyć korzyści z żucia kości przeciwko tym potencjalnym ryzykom i podjąć środki mające na celu ich ograniczenie.
W konkluzji, choć pod nadzorem żucie kości może być bezpieczniejszą opcją dla psów, właściciele muszą pozostać czujni i ściśle monitorować aktywność żuciowa swoich pupili. Wybór odpowiedniego rodzaju kości i zapewnienie regularnej opieki może znacznie zmniejszyć ryzyko związane z żuciem kości. Również ważne jest, aby skonsultować się z weterynarzem, jeśli podejrzewa się, że pies zjadł kość, lub wykazuje objawy chorób związanych z kościami.
